Έρπητας: πρόκειται για ιογενή λοίμωξη του δέρματος και των βλεννογόνων, ιδιαίτερα συχνή, που οφείλεται σε δύο τύπους του ιού του απλού έρπητα, τον 1 και τον 2 (συχνότερα υπεύθυνο για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων).

Μετά το πέρας της αρχική λοίμωξης, η οποία συχνά είναι ασυμπτωματική, ο ιός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα αισθητικά νεύρα της προσβεβλημένης περιοχής και αν η άμυνα του οργανισμού πέσει για κάποιον λόγο στο μέλλον, δημιουργεί υποτροπές.

Ανάλογα με την εντόπιση, το αν είναι πρώτη εμφάνιση ή υποτροπή της λοίμωξης και την γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς διακρίνονται διάφορες κλινικές μορφές της νόσου (π.χ ερπητική ουλοστοματίτιδα, υποτροπιάζοντας επιχείλιος έρπητας, έρπητας γεννητικών οργάνων, ερπητική παρωνυχία, έκτοπος έρπητας στον κορμό ή τα άκρα κ.α).

Ο δερματολόγος στο πλείστο των περιπτώσεων θα χρειαστεί να χορηγήσει μόνο αντιερπητική τοπική αγωγή αλλά αν κριθεί απαραίτητο θα συνταγογραφήσει από του στόματος θεραπεία.