Κονδυλώματα: Πρόκειται για δερματικές βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV ( Human Papilloma Virus). Υπάρχουν πάνω από 150 τύποι του ιού αλλά δεν προκαλούν όλοι κονδυλώματα (π.χ ο τύπος 1 προκαλεί μόνο κοινές μυρμηκίες). Μοιάζουν με μικρές ή μεγαλύτερες ”ελίτσες΄΄ μεγέθους 1mm έως και πάνω από 1cm, οι οποίες εμφανίζονται σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν προηγούμενα.
Οι βλάβες εντοπίζονται στη γεννητική περιοχή, την περιγεννητική, τη στοματική και την περιπρωκτική. Mπορούν να εμφανιστούν και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή έρχεται σε άμεση ή έμμεση επαφή (π.χ. μέσω των χεριών) με την πάσχουσα. Κονδυλώματα μπορούν επίσης να εντοπιστούν ενδοκολπικά, μέσα στην ουρήθρα, στο ορθό (τμήμα του παχέος εντέρου), αλλά και στον λάρυγγα βρεφών που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό από μητέρες με υπάρχουσες βλάβες κατά τη διάρκεια αυτού.
Κονδυλώματα: Πρόκειται για δερματικές βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV ( Human Papilloma Virus). Υπάρχουν πάνω από 150 τύποι του ιού αλλά δεν προκαλούν όλοι κονδυλώματα (π.χ ο τύπος 1 προκαλεί μόνο κοινές μυρμηκίες). Μοιάζουν με μικρές ή μεγαλύτερες ”ελίτσες΄΄ μεγέθους 1mm έως και πάνω από 1cm, οι οποίες εμφανίζονται σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν προηγούμενα.
Οι βλάβες εντοπίζονται στη γεννητική περιοχή, την περιγεννητική, τη στοματική και την περιπρωκτική. Mπορούν να εμφανιστούν και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή έρχεται σε άμεση ή έμμεση επαφή (π.χ. μέσω των χεριών) με την πάσχουσα. Κονδυλώματα μπορούν επίσης να εντοπιστούν ενδοκολπικά, μέσα στην ουρήθρα, στο ορθό (τμήμα του παχέος εντέρου), αλλά και στον λάρυγγα βρεφών που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό από μητέρες με υπάρχουσες βλάβες κατά τη διάρκεια αυτού.
Το προφυλακτικό θα προστατεύσει από τη μετάδοση του ιού που εντοπίζεται στις βλάβες που βρίσκονται επί του πέους ή εντός του κόλπου και στον τράχηλο της μήτρας. Αν όμως υπάρχουν κονδυλώματα στην περιγεννητική ή τη στοματική περιοχή, τότε η μετάδοση του ιού θα είναι εφικτή.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων προϋποθέτει καλή συνεργασία δερματολόγου και ασθενούς.
α) Θεραπείες που εφαρμόζονται από τον ασθενή στο σπίτι:
Πρόκειται για λοσιόν ή κρέμες με ειδικές φαρμακευτικές ουσίες (π.χ. ποδοφυλλοτοξίνη).
Ο τρόπος αυτός μπορεί να είναι ευκολότερος αλλά παρουσιάζει δύο βασικά μειονεκτήματα: Οι ασθενείς τείνουν να παραλείπουν τις πολύ μικρές βλάβες που δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι και έτσι υποφέρουν συχνότερα από υποτροπές. Επίσης επειδή οι φαρμακευτικές ουσίες αναπόφευκτα θα συμπεριλάβουν και υγιές δέρμα συχνά προκαλείται ερεθιστική δερματίτιδα εξ επαφής.
β) Θεραπείες που εφαρμόζονται από το Δερματολόγο :
Εφαρμογή φαρμακευτικών ουσιών ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ελεγχόμενα στο ιατρείο (π.χ. ποδοφυλλίνη)
Κρυοθεραπεία: Χρήση υγρού αζώτου και καταστροφή του προσβεβλημένου ιστού στους -196ο C.
Διαθερμοπηξία: Καυτηριασμός της βλάβης μετά τη χρήση τοπικής αναισθησίας.
Laser CO2: Καταστροφή των βλαβών με χρήση τοπικής αναισθησίας.
Η μόλυνση με τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων παραμένει δια βίου. Με τη θεραπευτική καταστροφή των δερματικών βλαβών ο ασθενής προφυλάσσει τόσο τον εαυτό του από τη μετάδοση του ιού και σε άλλες περιοχές του σώματός του, όσο και τον ερωτικό του σύντροφο. Μετά το πέρας της θεραπείας και για αρκετούς μήνες συστήνεται η μηνιαία αυτοεξέταση για πιθανή εμφάνιση νέων κονδυλωμάτων αλλά και από τον δερματολόγο προκειμένου να εντοπίζονται έγκαιρα βλάβες μη ορατές με γυμνό μάτι. Όπως προαναφέρθηκε ο ιός παραμένει δια βίου. Αυτό όμως δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα ξαναεμφανιστούν κονδυλώματα. Αν η θεραπεία τους γίνει σωστά και ο ασθενής τηρεί της οδηγίες του δερματολόγου για περιοδικούς ελέγχους η περίπτωση αναζωπύρωσης του ιού και εμφάνισης νέων κονδυλωμάτων περιορίζεται στην περίπτωση αξιόλογης πτώσης του αμυντικού συστήματος ή νέας μόλυνσης από άλλο τύπο του ιού.
Τα περισσότερα κονδυλώματα προκαλούνται από τύπους του ιού HPV που δεν είναι ογκογόνοι, δεν μπορούν δηλαδή να δημιουργήσουν καρκίνο. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις οφείλονται σε δυνητικά ογκογόνους ιούς (π.χ. τύποι 16, 18, 6, 11, 31, 33). Αυτό όμως από μόνο του δε σημαίνει ότι θα εμφανιστεί καρκίνος. Και άλλοι παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον ασθενή παίζουν σημαντικό ρόλο (π.χ. σημαντική πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος ή αμέλεια στους ελέγχους με τεστ PAP). Κάθε γυναίκα με ιστορικό HPV λοίμωξης και ιδιαίτερα τραχηλικής προσβολής θα πρέπει να παρακολουθείται με τεστ PAP στη συχνότητα που θα προσδιορίσει ο γιατρός της. Το ίδιο ισχύει και για κονδυλώματα πρωκτού (από ογκογόνους ιούς τόσο σε γυναίκες όσο και σε άντρες).
Τόσο το ξύρισμα όσο και η αποτρίχωση με κερί ή ξυριστική μηχανή μπορεί να δημιουργήσει μικροτραυματισμούς και αμυχές αόρατες με γυμνό μάτι οδηγώντας έτσι στη δημιουργία νέων πυλών εισόδου του ιού στο δέρμα. Αντίθετα η αποτρίχωση με Laser είναι ασφαλής για τη μεταθεραπευτική περίοδο. Καλό θα ήταν να προχωρά κανείς σε αυτόν τον τύπο αποτρίχωσης και για έναν ακόμη λόγο. Διότι έτσι η πάσχουσα περιοχή θα παραμένει καθαρή και η επιτήρηση για εμφάνιση νέων κονδυλωμάτων θα αποδεικνύεται πιο επιτυχής.